Το περί σταφιδικού ταμείου νομοσχέδιον του Πρωθυπουργού κ. Τρικούπη συζητείται ήδη εφ’ ικανάς ημέρας εν τη βουλή, ελήφθη δε υπ’ όψει και υφ’ όλου του ελληνικού έθνους και ιδίως υπό των σταφιδοφόρων επαρχιών, και, ει εις μήτε άλλο εχρησίμευσε, εχρησίμευσεν όμως εις το καταδείξη περιτρανώς τους υπουργικούς δόλους· κατεδείχθη καταφανέστατον, ότι ο κ. Πρωθυπουργός κατά το σύνηθες αυτώ ουδέν άλλο εσκέφθη ή να καταστήση τους σταφιδοκτήμονας είλωτας τινών χρηματιστών πολιτικώς υποστηριζόντων αυτόν· μυρία υπέρ αυτών επεσώρευσε προνόμια ολέθρια κατά των σταφιδούχων και ιδίως κατ’ εκείνων, οίτινες ήθελον τολμήσει να δανεισθώσι παρά του σταφιδικού ταμείου, αφ’ ετέρου δε εδήμευε την πλεονάζουσαν σταφίδα υπέρ των διαχειριστών του περιφήμου τούτου καίτοι δανειζομένους επεβάρυνε δια τοιούτων και τηλικούτων βαρών ώστε δυσχερώς πάνυ θα εξέφυγέ τις των χειρών των ειρημένων χρηματιστών. Ευτυχώς η ανάγκη εξήγειρε τους σταφιδούχους και τους υπέρ τούτων ειλικρινώς μεριμνώντας και εκ Πατρών εστάλη νομοσχέδιον και άλλο ενταύθα συνετάχθη και αναφορά και τηλεγραφήματα προς βουλευτάς και προς την Βουλήν απεστάλησαν, δι’ ων συνιστάται τι δει επειγόντως γενέσθαι.
Ελπίς είναι νυν ότι η Βουλή, σκεπτομένη περί του εθνικού συμφέροντος των σταφιδοφόρων επαρχιών και ουχί φατριαστικώς, θα δυνηθή να καταρτίση νόμον περί σταφίδος, καθότι διευκρινίσθησαν ήδη αποχρόντως τα θεμελιώδη αντικείμενα του ζητήματος α) το εις κατανάλωσιν τη εμπορία περιεχόμενον ποσόν σταφιδοκάρπου πρέπει να η ανάλογον προς τας ζητήσεις και ανάγκας της καταναλώσεως κατά τον νόμον περί προσφοράν και ζητήσεως και ότι επομένως απόλυτος ανάγκη εστί ν’ αναζητηθώσι και νέοι τόποι καταναλώσεως, εν δε τω μεταξύ μέχρις ου κατορθωθή τούτο και αυξηθή η ζήτησις να δαπανάται το πλεονάζον ποσόν του σταφιδοκάρπου επ’ άλλαις χρείαις και ιδίως εν τη ημεδαπή ή έστω και εν τη αλλοδαπή εις την οινοποιίαν και προ πάντων την πνευματοποιίαν, β) να σχηματισθή κεφάλαιον χρηματικόν, ίνα βοηθή τη σταφιδοπαραγωγή κυρίως δια των πολλών δανείων αντί επιεικώς ουχί μείζονος των 7% τόκου επί καλλιεργεία των σταφιδαμπέλων. Νομίζομεν ότι αμφότερα ταύτα δεν είναι δυσεπίτευκτα, αρκεί η Βουλή να σκεφθή πατριωτικώς. Αν όμως δυστυχώς ο πρωθυπουργός και παρά τας εναντίας αυτού δηλώσεις μη θελήση ν’ απολέση την ευκαιρίαν του να υποδουλώση και εξανδραποδίση τους σταφιδούχους και επιμείνη σκληρότερα ήλως να ψηφισθή το νομοσχέδιον αυτού τότε κίνδυνος είναι μέγιστος μη οι υπείκοντες αυτώ βουλευταί προτιμήσωσι μάλλον να ευχαριστήσωσι τω κυριάρχω αυτών σατράπη ή να υπηρετήσωσι το συμφέρον του έθνους· βεβαίως όμως θα συλλογισθώσι και ούτοι το κινδυνώδες του πραξικοπήματος· ουχ ήττον εφιστώμεν την προσοχήν των σταφιδοφόρων επαρχιών καθόσον γνωστός εστιν ο χαρακτήρ και αι διαθέσεις του κ. πρωθυπουργού περιστοιχιζομένου και μεγάλως επηρεαζομένου υπό γνωστών κερδοσκόπων ουδέν άλλο επιδιωκόντων ή κέρδη άφθονα εις βάρος του Ελληνικού λαού.
