Εστάλη χθες εις το υπουργείον παρά του εν Τύνιδι της Αλγερίας ημετέρου προξένου έκθεσις, αφορώσα το σταφιδικόν ζήτημα.
Ο κ. πρόξενος αναγγέλλει εις την κυβέρνησιν, ότι μόλις έλαβε την σχετικήν διαταγήν, ήλθεν εις συνεννόησιν μετά πολλών εκ των εκεί εμπόρων περί της εξευρέσεως τρόπου καταλλήλου προς διάδοσιν του προϊόντος μας αλλ’ ατυχώς ουδέν καλόν δύναται να προκύψη.
Από της γαλλικής προστασίας και εντεύθεν επί τοσούτον ηυξήθη εν Αλγερία η αμπελουργία, ώστε οι οίνοι και τα οινοπνεύματα ου μόνον αρκούδι εις τας ανάγκας του τόπου, αλλά και μεγάλη αυτών ποσότης αποστέλλεται εις το εξωτερικόν. Εξάλλου δια την κατασκευήν γλυκυσμάτων οι κάτοικοι μεταχειρίζονται ανέκαθεν Σμυρναϊκάς και Σικελικάς σταφίδας, αλλ’ εις ελαχίστην ποσότητα.
Εσκέφθη προσέτι ο κ. πρόξενος δια την διάδοσιν των ελληνικών οίνων εν Αλγερία, αλλά μολονότι οι οίνοι μας παραβαλλόμενοι προς τους εν Τύνιδι κατασκευαζομένους είναι κατά πολύ υπέρτεροι, οι Γάλλοι προτιμώσι τους τελευταίους λόγω ατομικού εγωισμού και από συντηρητικόν πνεύμα υποστηρίξεως της εγχωρίου παραγωγής, αφού αυτή ανέπτυξεν την αμπελουργίαν.
Και δια τα κονιάκ εμερίμνησεν ο κ. πρόξενος, αλλ’ οι Γάλλοι έμποροι υποστηρίζοντες τα γαλλικά τοιαύτα, αρνούνται να εισαγάγουν εις Τύνιδα ικανήν ποσότητα εκ των κονιάκ, τα οποία κατασκευάζει, αλλ’ ουδεμία αυτών εγένετο εξόδευσις.
