φορον· ημείς έχομεν να μετρήσωμεν εις το δεύτερον κίστι διά χωρία οπού εβαστώμεν. Ας διαταχθή λοιπόν να λογαριασθή με ημάς και ας κάμνη να δώσωμεν, κλείνοντας, όσα έχομεν να λάβωμεν· να δώσωμεν διά το δεύτερον κίστι, δίδομεν. Άς έχωμεν να λάβωμεν. Παρακαλώ την Σεβαστήν μοι Διοίκησιν οπού να εκδώση ταχέως τάς αναγκαίας διαταγάς, διά να μην εξοδεύωμεν περιφερόμενοι. Και με όλον το σέβας μένω
Εν Σαλαμίνι τη 25 Σεπτεμβρίου 1823 Ο ευπειθέστατος πατριώτης
Λαμπίκης Καρατζάς
96
Η Αίγινα ζητεί οικονομικήν ενίσχυσιν.
Υπερτάτη και Σεβαστή Διοίκησις !
Ταπεινώς προσκυνούντες αναφέρομεν, ως και διά άλλης δουλικής μας αναφοράς επαρρησιάσαμεν, ότι από τάς δέκα χιλιάδας οπού εχρεωστούσεν η νήσός μας εις το Εθνικόν Ταμείον διά την δημοπρασίαν και έρανον εδώσαμεν εις λουφέδες στρατιωτών, εις ναύλους και έξοδα ζωοτροφίας των πηγαινοερχομένων πελοποννησιακών στρατευμάτων πέντε χιλιάδες οκτακόσια σαράντα έξ. Εδώσαμεν και προς τον κύριον έπαρχόν μας γρόσια δύο χιλιάδες εξακόσια εξήντα. Και τά του εράνου μας, ως διαταττόμεθα, εδώσαμεν προς την θαλάσσιον δύναμιν. Και ως βλέπετε επεράσαμεν από τάς δέκα χιλιάδες, καθώς θέλετε πληροφορηθή και από τον κατάλογον οπού θέλει σας παρρησιασθή. Οι στρατιώταί μας δε, με το να έφυγαν πρίν τελειώσουν οι δύο μήνες οπού ήτον πληρωμένοι, τους ωμιλήσαμεν πολλάκις διά να επιστρέψουν τα όσα είχαν αδούλευτα. Αυτοί όμως αντίτειναν προβάλλοντες ότι «ημείς δεν εφύγαμεν εκ προαιρέσεώς μας, αλλ΄ αφού έφυγαν όλοι οι άλλοι». Άμα δε οπού ήλθεν ο κύριος έπαρχός μας, τους εκράξαμεν συμφώνως με την εξοχότητά του και τους εβιάσαμεν· εκάναμεν και γράμμα αποφασιστικόν, διά να τους βιάσωμεν με κάθε νόμιμον τρόπον οπού να τα πληρώσουν. Και ενώ κατεγινόμεθα εις την σύναξιν, η εξοχότης του ανεχώρησε με αγανάκτησιν. Συμπεραίνομεν ότι η αγανάκτησίς του ηκολούθησε με το να εδώσαμεν διά κοινόν μας χρέος του κυρίου Δημητράκη Βούλγαρη γρόσια πεντακόσια, τα οποία εσυνάξαμεν από έν παλαιόν μας κατάστιχον, επειδή είμεθα από την ευγένειάν του πολλά βιασμένοι.
Ήλθε και ο κύριος Δημητράκης Καραογλάνη με τα ίσα της αποφάσεως του δασμού, τα οποία αναγνόντες τα εδέχθημεν και επροσπαθήσαμεν διά να πείσωμεν τον λαόν μας να τα δεχθή. Αυτοί δε μας επρόβαλαν ότι «τα δεχόμεθα, αφού Πόρος μάθωμεν ότι τα εδέχθη, επειδή έτζι μας ελέγετο εις την αστυνομίαν και λιμεναρχίαν και μας επείσατε και έχομεν ημείς εις την πατρίδα μας αυτό το δόσιμον και αυτοί μένουν ελεύθεροι και από τούτο· όπου πηγαίνομεν μας ονειδίζουν, λέγοντες ότι εις την πατρίδα μας όποιος έλθει τζερεμετίζεται». Δεν σας βαρύνομεν με την ταυτολογίαν μας, επειδή θέλετε πληροφορηθή από τους απεσταλμένους μας σαφέστερα. Και θερμώς παρακαλούμεν να δώσητε χείρα βοηθείας εις τα δίκαιά μας. Και εν τοσούτω μένομεν
Εξ Αιγίνης, 1823, Σεπτεμβρίου 26 Ευπειθέστατοι εις τους ορισμούς σας
Οι πατριώται Πρόκριτοι, Δημογέροντες
και κάτοικοι της νήσου Αιγίνης
<Σφραγίς>