Βον. Εγκρίνει και την διάταξιν του Δ΄ άρθρου κάμνουσα μόνον τάς εξής παρατηρήσεις.
- Εις τους δημητριακούς καρπούς να σημειωθή το καλαμπόκιον 1 και 3, επειδή είναι κατώτερον από το αραβοσίτι, πλήν ανώτερον από το κεχρί. Να προστεθή εις αυτήν την τάξιν και η σίκαλη ή βρίζα. Η δε βρώμη, να μη μείνη αφορολόγητος, επειδή δεν χρησιμεύει εις τροφήν των βοών, αλλά να τεθή εις την τάξιν του κεχρίου.
- Εις τά όσπρια να ελαττωθή ο φόρος των ρεβυθίων γενόμενος αντί 4, 10, 3, 8.
- Εις το λινάρι ή να προστεθή, λινάρι καθαρισμένον, και να τεθή 4 και 8 ή να σημειωθή, σκελίδες και να τεθή 1. 8. Περί δε πρώτης και δευτέρας ποιότητος μεταξύ των λιναρίων της Ελλάδος δεν είναι μεγάλη διαφορά, ίσως ήτον περιττή η διάκρισις εις Α΄ και Β΄ ποιότητα.
- Εις τά μελίσσια επειδή διωρίσθησαν 15 λεπτά φόρος εις το περί επιτοπίων πόρων ψήφισμα, ήθελε γένη πολλά βαρύ εάν παραδεχθώμεν και άλλα 20 λεπτά κατά το σχέδιον, εγκρίνει δε η Επιτροπή να δίδη μόνον 10 λεπτά διά τοπιάτικον, όταν ήναι εις εθνικήν γήν.
- Το περί αμπελώνων νομίζει η Επιτροπή, ότι πρέπει να τεθή φόρος εις το στρέμμα, των δε σταφίδων η πληρωμή να γίνεται εις τον καιρόν της εξαγωγής 15 φοίνικας την χιλιάδα.
- Τα κάρυα τα συγκαταταχθώσι με τάς καστανέας και να τεθώσιν αντί 10.5 και εις τα καρποφόρα τέλεια δένδρα αντί 20. 10, αι δε σκαρουχιαί και τά όμοια αντί 10.5.
- Αι συκαμινέαι, επειδή είναι το χρησιμώτερον διά την Ελλάδα προϊόν, νομίζομεν ότι πρέπει να ελαφρωθή διά να πολλαπλασιασθή αυτό το είδος των δένδρων και αντί 40 λεπτά, να πληρώνουν 10 αι μεγάλαι μαύραι συκαμινέαι και 5 αι άσπραι, ενταυτώ δε διά να ωφελήται το Εθνικόν Ταμείον, αντί να πληρώνη το μετάξι εις την εξαγωγήν 6 τα % να πληρώνει 10, επειδή το περισσότερον του μεταξίου εξάγεται.
Γον. Εγκρίνεται το 5 άρθρον, αλλά τα εμπεριεχόμενα εις τον οικειακόν κήπον δένδρα δεν είναι δίκαιον να φορολογηθούν, διά δε τους περιπλέον κήπους αντί 2 φοίνικας να πληρώνουν 4 εις το στρέμμα, και εις τους έχοντας τρεχούμενα νερά αντί 4,8.
Δον. Τα λοιπά άρθρα στ, ζ, 8, 9, 10, 11, 12 και 13 και 14 εγκρίνονται με τάς εξής παρατηρήσεις.
- Εις το 7 να προστεθή εις το τέλος <όταν ήναι εις ιδιόκτητον γήν να πληρώνουν μόνον τά εις το περί επιτοπίων πόρων ψηφισθέντα και εις το 9 να αφαιρεθή η βρώμη.
- Εις το 1γ να αυξήση η προθεσμία των ενοικιαστών αντί δύω μηνών εις τρείς και οι έχοντες να πληρώσωσι διά γεννήματα, να πληρώνουν εις τους ενοικιαστάς μετά δύω μήνας, δοθείσης δε δυνατότητος εκ μέρους των χρεωστούντων πωλητών ο διοικητής να εκθέτη εις δημοπρασίαν το πράγμα και να πληρώνη τον ενοικιαστήν, ή τον ασφαλίζη με οποιανδήποτε άλλην ασφάλειαν.
Εν Ναυπλίω τη 14 Φεβρουαρίου 1830.
Η Επιτροπή
Γεώργιος Αινιάν
Γ. Μ. Αντωνόπουλος
Ρήγας Παλαμήδης
Τάτζης Μαγγίνας
Επί του νώτου: 58. Η Επιτροπή του Β΄ Τμήματος. Αρ. 18.
