Τομαροπούλου κατά την κοινήν συνήθειαν, δηλαδή εννοουμένων πάντοτε των τοίχων εξ ημισείας των γειτνιαζόντων οικημάτων. Αλλ΄ ο κύριος Τομαρόπουλος δεν στέργει εις τούτο, διότι κατά τα ανά χείράς του έγγραφα αποδεικνύει ότι οι γειτνιάζοντες τοίχοι με το ερείπιον του Δημοπούλου είναι όλως διόλου εδικοί του και εις τούτο η επιτροπή απορεί τι να πράξη. Απεφασίσθη η ιδία επιτροπή να προβάλη τους εξής τρεις τρόπους προς τον κύριον Τομαρόπουλον εις εξίσασιν της διαφοράς ταύτης, δηλαδή ή να παραχωρήση το εργαστήριόν του προς την επιτροπήν και να λάβη παρ΄ αυτής τα όσα δι΄ αγοράν του έδωκεν ή ν΄ αγοράση το ερείπιον του κυρίου Αντωνοπούλου εις την τιμήν κατά την οποία επωλήθη επί δημοπρασία, ή τελευταίον να πληρωθή παρά του κυρίου Ν. Δημοπούλου τα ήμιση απ΄ όσα γρόσια ήθελον τιμηθή οι τοίχοι και ούτω να δώση τέλος η επιτροπή εις την διαφορά ταύτην.
S΄. Ανεγνώσθη αναφορά της διορισθείσης επιτροπής δια να εξετάση την κατά του Βουλευτού κυρίου Αθανασούλα Αναγνώστου κατηγορίαν, γενομένην παρά του κυρίου Διονυσίου, γραμματικού του στρατηγού Δυοβουνιώτη, δια της οποίας λέγει ότι εξετάσασα ακριβώς και τα δύο μέρη βλέπει ότι ο μεν κύριος Αθανασούλας μεθ΄ όρκου λέγει ότι δεν κατακρατεί τας είκοσι λίρας δια καπουκιαχαηλίκι, αλλά διότι χρεωστούνται εις έν μοναστήριον της επαρχίας του, τα οποία εδάνεισε δι΄ εγγράφου ομολογίας τινών επαρχιωτών (εις των οποίων λέγει είναι και ο ίδιος) εις εξοικονόμησιν του στρατηγού Δυοβουνιώτη και των στρατιωτών του, και διότι αυτά επληρώθησαν από την Διοίκησιν αφ΄ ετέρου μέρους, θεωρεί ότι ο κύριος Διονύσιος επιμένει εις τας ιδίας κατηγορίας. Όθεν, θεωρούσα ως αμάρτυρον και μηδεμίαν της αληθείας βάσιν έχουσαν την προς αλλήλους μεμονωμένην ομιλίαν, δεν γνωρίζει την κατηγορίαν ταύτην δια την κατά τον § ξε΄ του Οργανικού Νόμου.
Ζ΄. Επροβλήθη ότι ο Βουλευτής κύριος Ιω. Κοντουμάς, μέλος της επί της λείας βουλευτικής επιτροπής, αναχωρεί δια την Ανατολικήν Ελλάδα ως διωρισμένος εις την επί της δημοσίου οικονομίας επιτροπήν και πρέπει αντ΄ αυτού να διορισθή άλλος. Διωρίσθησαν οι Βουλευταί κύριοι Ιω. Ευγενίδης και Εμμ. Αντωνιάδης δια να δώσωσι τέλος εις ταύτην την υπόθεσιν.
Η΄. Ανεγνώσθη αναφορά του Υπουργείου της Οικονομίας, εις την οποίαν εγκλείονται τρία αντίγραφα της αναφοράς των κυρίων Πανάγου Χρυσανθάκη, Σπυρίδωνος Χαραλάμπους και Δημητρίου Αδαμοπούλου περί των εις αυτούς δοθεισών εθνικών σταφίδων και άλλης του Υπουργείου προς το Εκτελεστικόν και της απαντήσεως του Εκτελεστικού προς το Υπουργείον, εις το οποίον λέγει <το> Εκτελεστικόν ότι η Διοίκησις δεν δέχεται κανένα πρόβλημα, μήτε συμφωνίαν άλλην περί των εν τη Επαρχία Βοστίζης εθνικών σταφιδών, αποβλέπουσα εις τας συμφωνίας με τας οποίας ενοικιάσθησαν. Μετά ικανήν συζήτησιν εκρίθη εύλογον δια τας παρούσας περιστάσεις να λάβωσιν από τους καρπούς των σταφιδών εις τον καιρόν του τρυγητού αναλόγως κατά την οποίαν ήθελον δώσει προς αυτάς καλλιέργειαν και τούτο κατά συγκατάβασιν της Διοικήσεως. Ειδοποιήθη και το Εκτελεστικόν περί τούτο δια του προβουλεύματος υπ΄ αρ. 1230.
Θ΄. Επρόβαλεν η επί της γενικής εκποιήσεως Επιτροπή ότι, δια να μη γίνωνται περιττά έξοδα, συμφέρει να συνεννοηθή μετ΄ αυτής και η επί των φθαρτών κτημάτων Επιτροπή και να διορίζεται μία μόνον επιτροπή εις τας έξω επαρχίας αντί δύο. Ενεκρίθη η πρότασις και απεφασίσθη να συνεννοηθώσιν αι δύο επιτροπαί.
Ι΄. Επροβλήθη να θεωρηθώσι τα πρακτικά της επί των λογαριασμών των πέρυσι εκποιηθέντων οικημάτων επιτροπής. Έμεινε να θεωρηθώσιν εις άλλην συνεδρίασιν.
ΙΑ΄. Επροβλήθη ότι, επειδή πολλοί των βουλευτών αναγκάζονται ν΄ απέλθουν όπου συγκροτείται η Εθνική Συνέλευσις, ως πληρεξούσιοι των επαρχιών των, αύριον επί
