επιταγάς και της εν Καλτεζαίς συστηθείσης Γερουσίας, αποδόντες δέκα χιλιάδας γρόσια συνεισφοράν, ενώ άλλαι πελοποννησιακαί επαρχίαι ή δεν έδωσαν διόλου ή ολίγας τινάς ποσότητας. Αγκαλά και εις την πρώτην πολιορκίαν του φρουρίου της Ακροκορίνθου, την οποίαν εκάμαμεν με εδικά μας εφόδια και τροφάς, εχύσαμεν τόσον αίμα, φονευθέντων πολλών ημετέρων πολιτών· αγκαλά και μόνοι ημείς αφιερώσαμεν εις το έθνος όσα λάφυρα ελάβομεν από του φρουρίου· αγκαλά μόνοι ημείς εκπληρώσαμεν ολόκληρον το ανά ψυχήν· αγκαλά ημείς δίς εξεστρατεύσαμεν εις την Ανατολικήν Ελλάδα, εν ή εφονεύθησαν τόσοι επαρχιώταί μας, των οποίων αι φαμελίαι λιμοκτονούσιν υστερούμενοι και αυτού του επιουσίου άρτου· μ΄ όλον τούτο, αντί να λάβωμεν αμοιβάς και βραβεία των αγώνων μας, δοκιμάζομεν όλον το εναντίον και, κατατυραννούμενοι ως είλωτες, εφθάσαμεν εις τα έσχατα της απελπισίας, χωρίς να εισακουώμεθα εις τα εύλογα παράπονά μας. Υπερτάτη Διοίκησις, επέρσι, καθώς είναι γνωστόν τοίς πάσιν, ότε εγένετο η δημοπρασία των ενοικίων της επαρχίας μας, κατεβάλομεν επέκεινα των 65 χιλιάδων γροσίων, αλλά τα συναχθέντα εδόθησαν εις ζωοτροφίας των πελοποννησιακών στρατευμάτων εις το Δερβενάκι και εις το Σούλι· παρασιωπώμεν ότι εν εκείνη τη περιστάσει εφηρπάσθησαν και αι ιδιοκτησίαι μας, ότε διέβαινον τα στρατεύματα, απερχόμενοι και επιστρέφοντες ανά μήνα, κατά το νέον ελληνικόν έθος, Αφ΄ ής ώρας, πάλιν, κατεστράφησαν οι εν Κορίνθω εχθροί και εχρειάσθη να γένη πολιορκία του φρουρίου, ημείς μόνοι, με εδικούς μας μηνιαίους μισθούς, με ζωοτροφίας, με τζαρούχια και με εφόδια πολεμικά, εβαστήσαμεν την πολιορκίαν και την βαστούμεν έως της σήμερον, χωρίς να λαμβάνωμεν, μετά την αισίαν εκστρατείαν του Σεβ. Εκτελεστικού, ειμή μόνον ψωμί και εκείνο μεμιγμένον με αίρα, διά να αγρυπνώσιν οι στρατιώται. Και μ΄ όλας ταύτας τάς αδράς θυσίας οπού εκάμαμεν και κάμνομεν υπέρ της πατρίδος, εβιάσθημεν και εδώσαμεν και 70 χιλιάδας έρανον παρά τον εκδοθέντα νόμον, ενώ άλλαι επαρχίαι και τον διορισθέντα έρανον κατακρατούσι και τα πεμπτοδέκατα· και το μέγιστον και ανυπόφορον, επιφορτιζόμεθα προσέτι βάρος υπέρογκον, να δώσωμεν και δέκατον διά τάς σταφίδας, το οποίον βέβαια δεν δυνάμεθα να το υποφέρωμεν. Πέρυσι η Σεβ. Γερουσία επιμείνασα έλαβεν αυτό (επειδή ημείς, ευπειθείς κατά πάντα όντες τη Σεβ. Διοικήσει, υπεκλίναμεν)· αλλά μετ΄ ολίγον, γνωρίσασα η ιδία ότι υπάρχει άδικον και θέλουσα να μεταχειρίζηται πάντοτε ζυγόν δικαιοσύνης, επέστρεψεν εις ημάς αυτό το δέκατον. Αυτό το δέκατον των σταφιδών, αν το δώσωμεν, ωφελούνται μερικώς άτομά τινα, τουτέστιν οι ενοικιασταί, όμως βλάπτεται όλη η κοινότης της δυστυχούς επαρχίας μας. Όθεν παρακαλούμεν την Υπερτάτην Διοίκησιν να αφήση εις ημάς αυτό το δέκατον και να δώση σεβαστήν διαταγήν προς τους ενοικιαστάς, στερεώνουσα αυτήν την άφεσιν του δεκάτου εις ημάς. Με το προσήκον σέβας μένομεν εις τους ορισμούς σας.
Τη 6 Σεπτεμβρίου, εν Σαλαμίνι, 1823
Οι ταπεινοί Κορίνθιοι
Αναγνώστης Μητρόπουλος Αδάμης
Κωνσταντής Παπαγιαννόπουλος Πάνος Πανόπουλος
Ανδρέας Τριανταφυλλόπουλος Σπύρος Στεριόπουλος
Μαστρομενιζιέλος
Επί του νώτου: Αναφορά τινών επαρχιωτών Κορίνθου, δεομένων, διά τάς άχρι τούδε θυσίας και αγώνας της επαρχίας, να συγχωρηθή εις το να μη δώσωσι το ζητούμενον δέκατον των σταφιδών.
Η γνώμη του Βουλ. είναι….1
| Κενόν εν τώ πρωτοτύπω. |
