Τηλεγράφημα του κ. πρωθυπουργού – Η προς την Γαλλικήν κυβέρνησιν αναφορά του συνδικάτου – Ο φόρος των 15 φράγκων – Τι επιζητεί η αναφορά – Πώς ερμηνεύει τον νόμον – Αι ενέργειαι της εν Παρισίοις πρεσβείας – Η τιμή των οινοπνευμάτων εν Γαλλία – Το εκ της σταφίδος οινόπνευμα ικανοποιητικόν
(Ειδικού ανταποκριτού)
ΜΑΣΣΑΛΙΑ 2 8βρίου 1893
Άνευ προθέσεως να ρεκλαμάρω, οφείλω να συγχαρώ δημοσία τον πρωθυπουργόν μας κ. Σωτηρόπουλον. Μόλις ανέγνωσε τα σταφιδικά μας εν τη «Ακροπόλει», αυθωρεί ετηλεγράφησον εις την εν Παρισίοις πρεσβείαν, και το προξενείον ενταύθα, να παρακολουθήσωσι και ενισχύσωσι τας ενεργείας μας. Δεν ομοιάζει τους μέχρι τούδε συναδέλφους του, οίτινες εν τη πανσοφία των εγνώριζον όλα. Ηνόησεν ακριβώς την σπουδαιότητα του ζωτικωτάτου τούτου ζητήματος, και έσπευσε να μας παραχωρήση την συνεργασίαν της Ελληνικής αρχής. Εν τη προθυμία ταύτη και τω πρακτικώ του πνεύματι, αντλούμεν νέον θάρρος προς νέας ενεργείας, έλαβον δ’ εντολήν να σας γνωστοποιήσω ότι αι προσπάθειαι πάντων των περί την σταφίδα και αι ευχαί είναι, να επιτύχωμεν την επιδιωκομένην ατέλειαν επί των ημερών της κυβερνήσεώς του, επ’ αγαθώ του Έθνους.
Κατέστησα γνωστάς δια της προηγουμένης μου τας πρώτας ενεργείας, κατόπιν της μετά του κ. υπουργού των Οικονομικών της Γαλλίας συνεντεύξεώς μας. Το Συνδικάτον συνήλθεν επανειλημμένως, και μετά μακράν συζήτησιν επί των μέσων της επιτυχίας, και των προς τούτο συντεινόντων λόγων, υπέβαλεν εις τον κ. Υπουργόν αναφοράν έχουσαν την εξής περίπου έννοια.
Συνεπεία των νομοθετικών πιέσεων, και της αφθονίας γαλλικής εσοδείας οίνων, αι σταφίδες έμειναν όλως αζήτητοι κατά τα τελευταία έτη, το δ’ εμπόριον υπέστη μεγάλας ζημίας μεταπίπτον από απογοητεύσεως εις απογοήτευσιν. Η εισαγωγή ανελθούσα το 89-90 εις 75 χιλ. Τ. τείνει να εξαφανισθή, αν δεν ευρεθή τρόπος χρησιμοποιήσεως των σταφίδων εις την οινοπνευματοποιίαν, αντί της οινοποιίας. Ίνα επιτευχθή το αποτέλεσμα τούτο, ανάγκη να κατέλθη η τιμή των σταφίδων εις την τιμήν των άλλων προϊόντων, των χρησιμοποιουμένων προς απόσταξιν, και συναγωνίζηται προς αυτά τελεσφόρως. Μέγα εμπόδιον προς επίτευξιν τούτου είναι ο δασμός εισαγωγής 15 φρ. επιβληθείς δια του δασμολογίου της 1ης Φεβρ. 1892. Ούτος, ίσος προς την ολικήν αξίαν του προϊόντος, αφορά τας σταφίδας τας προωρισμένας εις οινοποιίαν, ουδέποτε δ’ ο Νομοθέτης διενοήθη να εφαρμόση τοιούτον φόρον επί σταφίδων προωρισμένων εις απόσταξιν. Εν τούτοις επειδή εν τω δασμολογίω ουδεμία γίνεται διάκρισις χρήσεως εισαγομένων σταφίδων, η τελωνειακή αρχή αδυνατεί ν’ απαλλάξη αυτάς του δασμού των 15 φρ. έστω και αν ο καταναλίσκων υποχρεούται να τας αποστάξη υπό τα όμματα της Regie. Προς θεραπείαν του ατόπου τούτου το Συνδικάτον ευρίσκεται εις την ανάγκην να επιζητήση την αποστολήν ερμηνευτικής εγκυκλίου προς τας τελωνειακάς αρχάς, επί τω τέλει, να επιτραπή τοις εμπορευομένοις η ελευθέρα χρήσις της σταφίδος, προκειμένου να χρησιμοποιηθή προς απόσταξιν υπό την επίβλεψιν της Regie υπέρ της αιτήσεως ταύτης υπάρχει προηγούμενον καθιερωμένον, σχετικώς προς τους κουρμάδες. Όπως αι σταφίδες αύται είναι εγγεγραμμέναι εν τω δασμολογίω, ως καρπός βρώσιμος, Νο 87 Gtarif general des Douanes, και πληρώνουν 5 φρ. % Κο. Όταν όμως δεν είναι κατάλληλοι προς βρώσιν, πωλούνται εις τα αποσταλακτήρια χωρίς να επιβαρύνωνται με τον δασμόν εισαγωγής. Η ατέλεια αύτη δεν είναι αποτέλεσμα νομοθετικής διατάξεως, αλλ’ απλή ερμηνεία της τελωνειακής αρχής από ετών ισχύουσα. Τοιαύτην ερμηνείαν επιζητούμεν και ημείς σύμφωνον προς την δικαιοσύνην και ισότητα. Διατί να μη γείνη δια τας σταφίδας ό,τι έγεινε δια τους κουρμάδες;
Τοιαύτη περίπου η αναφορά ήτις υπεβλήθη προχθές εις τον κ. Υπουργόν, εκ της ευνοϊκής λύσεως της οποίας, η σταφίς εξαρτά μεγάλα συμφέροντα.
Η εν Παρισίοις πρεσβεία μας εζήτησεν από προχθές ενταύθα, κατόπιν οδηγιών εξ Αθηνών, διαφόρους πληροφορίας, διεβιβάσαμεν δε και διαβιβάζομεν καθ’ ημέραν τοιαύτας.
Σήμερον επισκέφθημεν μετά του κ. Ducros, προέδρου του Συνδικάτου, τον Πρόξενόν μας εις ον ενεχειρίσαμεν έγγραφά τινα και πληροφορίας χρησιμωτάτας όπως διαβιβασθώσιν εις την πρεσβείαν, και επί τούτων ουδείς πρέπει να γίνη δημοσιογραφικός λόγος. Ουδέν εγνώσθη θετικόν εκ των εν Παρισίοις ενεργειών, και ευρισκόμεθα εισέτι εις το στάδιον των διαπραγματεύσεων. Η κυβέρνησίς μας, κάτοχος ήδη των λεπτομερειών του ζητήματος, δύναται να ενισχύση τας ενεργείας δια της αυτόθι γαλλικής πρεσβείας. Ενεχείρισα σήμερον εις το προξενείον λεπτομερείας των ενεργειών εις μακράν έκθεσιν, προς γνώσιν της κυβερνήσεως.
Δεν δύναμαι να κλείσω την παρούσαν άνευ απαντήσεως εις εν προχθεσινόν άρθρον της «Ακροπόλεως», επιστέλλοντός τινος προκειμένου περί σταφίδος μεταβαλλομένης εις οινόπνευμα. Δεν γνωρίζω κατόπιν ποίων υπολογισμών, εύρεν ο αρθρογράφος ότι η τιμή οινοπνευμάτων ενταύθα είναι τοιαύτη ώστε η σταφίς ουδέν θα εύρισκε στάδιον προς τοιαύτην βιομηχανίαν. Δυστυχώς προς υποστήριξιν τοιούτου επιχειρήματος, δεν προέταξε και αριθμούς, αφίνων τους αναγνώστας του να τους εύρον μόνοι. Όσον περί γερμανικών οινοπνευμάτων περί ων ποιείται λόγον, ο δασμός είναι τοιούτος, ώστε εμποδίζει πάσαν εισαγωγήν. Ώστε μόνον περί Γαλλικών λόγος.
Τα οινοπνεύματα ενταύθα διαιρούνται εις διαφόρους κατηγορίας. Κυριώτερα είναι τα καθαρώς οινοπνεύματα alcool de vin και τα κοινά σπίρτα εξ αμυλωδών ουσιών κλπ. Τα πρώτα, 86ο τιμώνται σήμερον 90-95 φρ. το εκατόλιτρον. Και τα δεύτερα 40 φρ. Η σταφίς αναμφισβήτως παράγει εκ των πρώτων, διότι η σταφίς δεν παράγει ποτέ το σπίρτο το οποίον παράγουν λ.χ. οι πατάτες, αλλά παράγει eau de vie de vin και alcool de vin.
Κατ’ αναμφισβήτητον χημικήν ανάλυσιν, η σταφίς παράγει μέχρι 32ο τα % Κο. Ώστε θα χρειασθούν 300 Κο δια να ανέλθωμεν το 86ο. Τα 300 ταύτα Κο, με τας σημερινάς τιμάς 16 φρ. caf, κοστίζουν 48 φρ. και εις ταύτα μέχρι της παραγωγής οινοπνεύματος, έχομεν να προσθέσωμεν μόνον ολίγα έξοδα.
Τίνα ιδέαν έχει επί των αριθμών τούτων ο επιστέλλων συμπολίτης μας Πατρινός;
Γεώργιος Αμπού
